کلمه اولین واحد انتقالدهنده معنا در هستی است و هر مخلوقی به اعتبار معنا بخشیاش کلمه است. هر کلمهای از عالم قدس نازل میشود و به اندازه ظهور و بروزش حقیقت را انعکاس میدهد. نزول کلمات در مراتب هستی با القا صورت گرفته و در این القا، حقیقت، تنها عامل وصل، ربط، اثر، ثبت و هر قابلیت دیگری در کلمات است. کلمات با اتصال و ارتباط با یکدیگر اقتضای وصل به حقیقت را مییابند و میتوانند با هم تألیف شده، حقیقت را جاری کنند. نظام کلمات نظام قابلیت و غایتمندی است و شاکله هر کلمه بر مدار نظام حسن و احسن سرشته شده است. در این کتاب مسائل مربوط به کلمه در سه بخش «نزول»، «القا» و «نظام» و نه فصل «ظهور»، «بروز»، «جهت»، «ربط»، «وصل»، «تألیف»، «وساطت»، «اثر و ثبت» و «حسن» یا «تمام و کمال» تدوین شده و در پایان به حقیقت «کلمه تامه» اشاره شده است.