فرایندشناسی حُسن تلاشی در استقرار حُسن و حَسنه در زندگی برای رسیدن به بالاترین و نیکوترین پاداش‌های خداوند است. این فرایند با فهم حسن و بروز آن آغاز و در پی تثبیت آن زندگی فرد را متحول کرده و آن را عرصه‌ای برای جلوه‌های زیبا و پسندیده می‌نماید. در این صورت پاداش حسن در وهله اول دستیابی به صفات و رفتارهای زیبا و پسندیده‌ای است که حس رضایت و قرب به یگانه بی‌همتا را در فرد ایجاد می‌کند و در وهله بعد دستیابی به زندگی خوش و باصفا و پرنعمت سرای جاودان آخرت است. در این فرایند میل به زیبایی و زیبا آفرینی در فرد شکوفا می‌شود و انسان بهای خود را به جز رسیدن به حسنات قرب نمی‌داند.