ایمان در ابعاد مختلف به اعتماد و اطمینان نسبت به کسی یا چیزی دلالت می‌دهد که در صورت قرار گرفتن در کمال با تصدیق حقایق، پذیرش ولایت، ذکر، سلام و صبر رابطه تنگاتنگ یافته است و موجب تنوع ایمان می‌شود. بر این اساس ایمان با نسبت یافتن با تصدیق حقایق به «ایمان تصدیقی» و با نسبت یافتن به پذیرش ولایت به «ایمان عملی» و با نسبت یافتن به ذکر، به «ایمان جاری در زندگی» و با برخورد با حوادث و سختی‌ها و صبر در برابر مشکلات به «ایمان بازتاب یافته» نمایانده می‌شود.