«جهاد نرم» اصطلاحی است که حداقل سه بارِ معنایی را با خود دارد: یکم، قداستی که از اطلاق ارزشی جهاد، فهم می‌شود؛ دوم سعی بلیغ و غایتمند در دو قالب تهاجم و دفاع، و سوم ماهیت القائی و نرم. جهاد نرم تبیین‌کننده یک رویارویی تمام‌عیار است؛ صحنه‌ای کاملاً شبیه یک نبرد متعارف، با دارا بودنِ تمام اجزاء نبرد، که شامل «جغرافیای نبرد»، «مقاصد و اهداف نبرد»، «دشمن»، «رزمنده» و «فرمانده» می‌شود. سلاح‌های جهاد نرم عبارت‌اند از «بیان» با کارکرد آشکارسازی حقیقت، «حکمت» با مسئولیت به بلوغ رساندن افراد و جامعه و تحلیل اشخاص و طیف‌های مردمی، «موعظه حسنه» با نقش بیدارگری و کارکرد عملیاتیِ اولویت شناسی و «جدال احسن» با مسئولیت اثبات حقایق که از لوازم به کارگیری این اسلحه‌ها، شناختِ صحیح و جزئی از موضوع، روش و مخاطب است.