ایمان و نور با بدی و ظلمت قابل جمع و هم سنخ نیست انسان تنها در صورتی می‌تواند به ایمان و حق دست یابد و به کمال و بقای حقیقی برسد که خود را هم راستا و هم سنخ با آن نماید؛ سنخیتی در تمام ابعاد باوری و رفتاری و بروزات که شخص خاص خود را دارد و ادبیات ایمان را می‌سازد. چنین مقصدی تنها با کنار گذاشتن و مقابله جدی با ادبیات مقابل ایمان، یعنی ادبیات ناامن و آزار دهنده و تحقیر کننده همز و لمز- یعنی ادبیاتی که انعکاس دهنده رفتارهای زشت و باورهای غلط و خلاف حق است- و شباهت یافتن به الگوی ادب و اخلاق، یعنی رسولان الهی و مصداق اتم ادب یعنی رسول گرامی صلی الله علیه و آله میسر است.