قرآن و سوره‌های آن انسان را به قیام فرامی‌خواند، قیامی که هیچ‌گاه به قعود نیانجامد. بنابراین با هر سوره‌ای می‌توان و نیز می‌بایست قیامی داست. هر قیامی را می‌توان از منظری مورد تحلیل قرار داد و برای پدیداری یک قیام مقدماتی لازم است و نیز برای به نتیجه رسیدن آن آدابی می‌بایست رعایت شود. این نوشتار ناظر به آداب قیام با رویکردِ صف‌بندی و نظم است و صف‌بندی را از مقدمات و آغازِ آن یعنی انتخاب یک عرصه و مقصد به اختیار فرد شروع کرده و تا رسیدن به نتیجه، با ارائه حقایق، اصول و بایسته‌هایی فرد را مشایعت می‌نماید. این کتاب که قیام را قیامی تعریف می‌کند که بتواند بنیانی از توحید را اقامه و شرک را از جا برکند، ضمن ارائه قواعد و اصول عرصه شناسی و مقصد شناسی برای قیام، به بایسته‌های برنامه‌ریزانه و نیز شیوه‌های خالص شدن در این قیام می‌پردازید.  مطالعه این نوشتار به افرادی که قصد دارند، در راه خداوند قیامی خالصانه نمایند توصیه می‌شود.