با توجه به روایت، آنچه در اصطلاح عرف به معنای حضور قلب شناخته شده است در حقیقت توجه قلبی در نماز با توجه به درکشان تکلم با خدای متعال و انقطاع از غیر در آن است. از این رو در این تحقیق کوتاه بر آن شدیم تا در خلال روایات و بر پایه طهارت خیال که رکن اساسی در این راستا است مهارتهایی برای حضور قلب در نماز به دست آوریم.