تفکر نفس، سیری است که نفس به واسطه رویارویی با نیازها، سؤالات و مسائل خود و به یمن قرار گرفتن در راستای حق طی کرده تا به کشف حقایق دست ‌یافته و از این رهگذر به قابلیتی جدید برسد. در این صورت  نفس در اثر توجه به مسائل خود و جامعه، به کتاب، منذر، هادی و امام رجوع کرده و در اثر تبعیت از امام به نظامی از مسائل و موضوعات واقف می‌شود و به تدریج دارای سمع و بصری فعال شده، به مقام اولوا الالباب نائل می‌گردد.