پرچین 104: حکایت خردشدن آینه‌ها؛ سوره‌نوشت‌های سوره مبارکه همزه

سوره مبارکه «همزه» را که می‌خوانی جهنم را به عنوان یک حقیقت می‌شناسی و بر خطر آن با بندبند وجودت شهادت می‌دهی. این سوره را که می‌خوانی طعنه و سرزنش و تحقیر دیگران در چشمت با جهنم برابر می‌شوند. زمینه‌های طعنه زدن در تو، که شامل رویکرد نادرستت به دنیا و نسبت آن با تحلیل نادرست‌ترت از جاودانگی است، از بین می‌روند؛ زیرا وقتی تصوراتت در می-مانند از عظمت شعله‌هایی که خداوند بر افروخته باشد، طلوعش از دل‌هاست، احدی از آن بیرون نمی‌ماند و امتدادش همه مراتب موجودیت انسان است؛ جایی و زمینه‌ای برای همز و لمز نمی‌ماند؛ پس آیینه‌ای می‌شوی، که به اقتضای آیینه بودن، برایش منظرهای سه‌گانه‌ای از تصور شکسته شدن، آداب و قواعد شکسته نشدن و نشکستن و مصادیق عینی کسانی که نمی‌شکنند و هم نمی‌شکنند تصویر می‌شود. این سوره، زودرنجی و شکنندگی را از تو می‌گیرد و پاکت می‌کند.