یقین و شک

کلمه طیبه یقین، کلمه نزول حق و اتصال به آن است که با خود حقایق بی‌شماری را چون امکان دریافت حقایق از ذات ربوبی و رسیدن به ثُبات در زندگی را دلالت می‌دهد. این کلمه برای همه انسان‌های پایبند به فطرت امام است. جلوه حقیقی آن «فاطمه» است زیرا تابعان خود را از بی‌ثباتی و محرومیت می‌رهاند و حقیقت آن «علی» است چون از بالاترین افق هستی نازل شده و انسان را به آن بلندا عطف می‌کند. کارکرد و فرایند اثر چنین امامتی نزول حُسن در مشرق و مغرب زندگی انسان و هستی با دو جلوه نورانی«حسن» و «حسین» است و همگی به یمن سیطره نورانیت و نزول رحمت خاص «احمدی و محمدی» بر بندگان جاری شده است.